Марий Эл – тыге маныт марий-влак шке шочмо-кушмо кундемыштым.
Марий мланде чодыра да олык, эҥер да ер-влак дене поян. Кожлан моторлыкшым ончет — ончен от тем, памашын вӱдшым подылат — йӱын от тем, а пасу поянлык кинде да пакча-саска дене темын. Чодыра да олык коклаште ола ден ялла-влак верланеныт. Ял гыч ялыш, ола гыч олаш корно ден йолгорно-влак шуйналтыныт. Нуно мемнам ончыко, марий кундемнан сӧраллыкшым ончаш ӱжыт.
Марий кундемнан историйжат поян, тӱвыражат сылне, тыште кумдан палыме ятыр еҥ шочын. Марий калыкна ятыр ийла гоч шке йылмыжым, мурыжым, мотор тӱржым, юмынйӱлажым арален толын.
А те шке шочмо мландыдан историйжым, йӱлажым, тӱвыражым паледа мо? Тидланже ме тендам «Тиде мландыште илыме шуэш» этнографическо-познавательный модышыш ушнаш ӱжына.