«Травы, стихи и лесная скульптура – это как бы те «три кита»,

на которых в жизни и стоит моя душа»

Н. Жибрик

21 мартыште, Тӱнямбалсе поэзий кечын, СССР Писатель ушем еҥ, поэтесса  Нина Иосифовна Жибрикын шочмыжлан 90 ий темеш. Тиде лӱмгечылан  краеведений да периодика пӧлкаште «Шудо,почеламут да чодыра скульптур» книжно — иллюстративный ончерым ыштыме.

Нина Иосифовнан чумыр творчествыже шочмо эл деке йӧратымаш дене кылдалтын. Ончерыште «Радуга», «Теплые ладони подорожника», «Лесная криница», «Вересковая поляна», «Тропа к живой воде» книгаже-влакым вераҥдыме. Нинам изиж годсек эм шудо-влак сымыстареныт. Чодыра поселкышто илыше ӱдыр еҥ-влакланат полшаш кумылан лийын. Нина Жибрикын усталыкше кумда лийын — тудо чодыра скульптурын мастарже лийын. Тидын нерген тудо «Лесная сказка» книгаштыже каласкала. Теат, пагалыме лудшына-влак, пӱртӱсын моторлыкшым ужын моштеда гын, тугеже – пайдале ой-каҥашым пуышо, мотор почеламутым вераҥдыше тиде книга лач тыланда! Нина Жибрикын поэзийже шочмо кундем, еҥ-влак деке йӧратымаш дене пойдаралтын.  Авторын творчествыж дене лишкырак палыме лийнеда гын, книгагудыш толза!

---